Thee, strand, voordringen, Europa...
Door: Suzanne
Blijf op de hoogte en volg Suzanne
18 April 2010 | India, New Delhi
Namaste!
Jaaaa daar ben ik weer! Still alive and very kicking! Er is weer van alles gebeurd, dus tijd voor een update. Ik was gebleven in Munnar...
Vanaf Munnar zijn we met de bus naar Kochi gegaan. De rit was.. bijzonder! Ik zat op een tweezitsbankje, maar dat werd een driezitsbankje omdat het erg druk in de bus werd.. Ik zat op een bankje met twee nonnen die zonder schaamte plaats namen op mijn schoot. Kan hier allemaal! Het was een rit vol met haarspeldbochten (in het Engels echt hairpin!), dus een beetje misselijk aan het eind. Maar aankomst was goed, en Kochi was leuk. Fiets gehuurd, naar een Kathakali show geweest (show met geschminkte mannetjes die zonder praten een verhaal uit proberen te beelden.. Ja, proberen...), Dutch Palace gezien (niks NL's aan), en bier gehaald. En dat is elke keer weer een leuk iets, aangezien ik altijd voor mag en ik van alle kanten wordt aangekeken. Prachtig!
Volgende plaatsje, Allepey! We hebben daar twee nachten op een houseboat gezeten en door de backwaters gevaren. En nu moet ik dan even uitleggen wat het is, en dat is moeilijk. Het komt er op neer dat we twee dagen op een boot hebben gezeten met een eigen kok en kapitein, en door dorpjes op het water zijn gevaren. Overal kleine smalletje waterwegen, met palmbomen, bootjes, spelende kinderen, vrouwen die aan het wassen zijn, mannen die met met elkaar een sigaretje aan het roken zijn, vogels, vissen... Van alles! Twee dagen lang alleen maar rust, weinig mensen, beetje zwemmen, bootjes, water, biertje, relaxed... Rust in India, een bijzonder iets hier, aangezien je op het vaste land minimaal twee keer per dag bijna wordt aangereden, om de twee seconden een toeter hoort, koeien op straat, etc. Genieten dus, dubbel en dwars! Het was echt een ervaring, een van de mooiste en meest indrukwekkende dingen die ik in India heb gedaan.
Van het rustige en relaxte Allepey zijn we naar het iets meer hectische Kumily gegaan. Daar hebben we een theefabriek gezocht. Wat een geur! Je ruikt de thee al gelijk als je binnen komt. Maar wat een proces is het voordat het daadwerkelijk thee is! Leuk om gezien te hebben. De vrouwen die daar de thee plukken verdienen geen reet. Per dag moeten ze minimaal zoveel kilo theebladeren inleveren voor een echt belachelijk laag bedrag. Heel raar, dat die vrouwen helemaal niks verdienen, en wij maar lekker thee drinken... We hebben ze wel aan het werk gezien, en ze wilden wel een praatje met ons maken. Ook maar een foto en een filmpje gemaakt, en als dank een pakje kauwgom gegeven. Want ze vragen natuurlijk wel 'a gift, any gift' voor het maken van de foto! Zij blij, wij blij.
Verder zijn we nog naar een spice garden geweest. Super mooi! Allemaal verschillende kruiden, bomen, planten, bloemen etc. Het rook er naar kaneel, bloemen en nog meer geuren. Leuk!
Het doel om naar Kumily te gaan was om naar het Wildlife Park te gaan daar. Dus, wekker om kwart over 5 en gaan met die banaan! Myrna ging voor de Indiase prijs naar binnen (10 rupee) en ik voor de foreigner prijs (250 rupee). Mooi is dat, scheelt toch kosten! De eerste boot ging om half acht, dus wij zaten paraat. Van gidsen, de Lonely Planet en andere mensen gehoord dat we olifanten konden spotten, vogels, bizons... Maar, helaas pindakaas. Veel vogels gezien en een bizon, maar geen olifanten. Na de boot gingen we ontbijten, en nu snap ik waar de uitdrukking 'brutale apen' vandaan komt, want ze zijn echt brutaal! Ik had mijn broodje met ei, en een aap komt op me af gerend en grist een broodje van mijn bord weg! Wat een brutale aap..
Na de boot wilden we een wandeling doen, en moesten daarvoor terug naar de ingang. Daar bleek dat het allemaal wat tegen viel, dus geen wandeling gedaan. Helaas, niet echt bijzondere wilde beesten gezien.
Om mezelf te troosten van het tegenvallende Wildlife Park zijn we naar Varkala gegaan, een heerlijk stadje aan het strand. Over wat ik daar heb gedaan kan ik kort zijn: vrij weinig. In ons guesthouse hadden we een huisvriend, Thomas, die zelf ook een guesthouse had. Hij zat altijd bij ons (gezellig he) en ik had zijn telefoon gefixt en hij nam ons mee, achter op zijn motor, naar een plek waar de zee in een meer stroomt. Het was zijn eerste rit met drie personen op de motor (voor alles moet een eerste keer zijn) en voor mij voelde het als een dodenrit. Voor alles moet een eerste keer zijn.. Maar het was de moeite waard, het was echt heel erg mooi! Op de terugweg voelde het wat beter en ik ben still alive ;)
Een paar dagen strand dus. Heerlijk! Ben zelfs nog wat bruiner geworden, niet te geloven!! Het voelde eigenlijk als in GOA, heerlijk relaxen op het strand! Een soort GOA deel 2.
Na het strand naar Kanyakumari met de trein, het zuidelijkste puntje van India, waar verschillende oceanen samen komen. Er is daar een klein eilandje in het water waar een beeld staat, en wat heilig is. Je kon er heen met de ferry en wij gingen netjes in de rij. Maar netjes in de rij bestaat hier niet. Van alle kanten kreeg ik ellebogen in mijn zij (ze zijn hier natuurlijk vrij klein) van vrouwen, en maar voordringen en voordringen.. Hele groepen probeerden tegelijk DOOR mij te komen, maar ze hadden niet door dat dat dus niet lukt. Ik wel, maar ik kon niks.. Een ervaring dus, want voordringen is iets wat hier in de cultuur zit. Iedereen doet het, overal. That's life!
Op naar Puducherry, het stukje Frankrijk in India. Het leek alsof ik ergens in Europa was, door de bouwstijl, het strand, de mensen.. Maar als je dan weer de hoek om ging bevond ik me weer in India (koeien, rickshaws, toeters, mannetjes...). Raar! Maar wel een leuke stad. Er was een botanical garden waar ik echt rare beesten heb gezien. Vies! We hadden een ashram als guesthouse (nou ja, een beetje een veredelde ashram) wat betekende dat we geen alcohol mochten, niet mochten roken en om half elf 's avonds binnen moesten zijn. Bijzonder... Ze hadden niet gezegd dat we ergens anders geen alcohol mochten hebben, dus wij bevonden ons vaak buiten de hekken! Puducherry was de plek waar ik me realiseerde dat ik echt bijna naar NL kom. En dat is raar. De afgelopen drie maanden heb ik zoveel gezien, meegemaakt en beleefd, dat het raar is dat ik straks weer in de Westerse wereld ben. Dat is echt een raar idee.
Maar, zover is het nog niet natuurlijk. Gister zijn we beland in Mamallapuram, onze eindbestemming. Het is hier vooral heel warm. Sinds lange tijd loop ik dan ook dagelijks met een 'zweetdoekje' om het druppelende zweet van mijn voorhoofd af te vegen. Je wilt het doekje ook niet zien, want die is VIES! Maar naast de warmte is het vooral relaxed. Weinig toeristen (off season), vrij rustig stadje en te warm om veel de doen, dus we doen ook: vrij weinig. Heerlijk! Wel zijn we gister gaan pinnen, en dat was een avontuur van drie uur, omdat alle pinautomanten leeg waren of het gewoonweg niet deden. Drie uur lang geld zoeken.. Dat kan ook alleen maar in India. Maar Mammallapuram biedt meer, gister hebben we een krokodillenboerderij-achtig iets bezocht, en dat was leuk, wat een indrukwekkende beesten! Morgen gaan we een fiets huren (pffff ik zweet nu al!) en voor de rest beetje shoppen en relaxen.
En dan, over een paar dagen naar huis. Ja, dat is de bedoeling! Het zou zomaar kunnen gebeuren dat we hier nog een week vast zitten door de aswolk boven Europa. Er is al een plan B: relaxen op de Andaman eilanden, wachten tot de aswolk weer weg is. Dus: wellicht tot ergens in april, maar het zou dus zomaar kunnen dat ik er pas in mei ben!
Hasta la Pasta!
Jaaaa daar ben ik weer! Still alive and very kicking! Er is weer van alles gebeurd, dus tijd voor een update. Ik was gebleven in Munnar...
Vanaf Munnar zijn we met de bus naar Kochi gegaan. De rit was.. bijzonder! Ik zat op een tweezitsbankje, maar dat werd een driezitsbankje omdat het erg druk in de bus werd.. Ik zat op een bankje met twee nonnen die zonder schaamte plaats namen op mijn schoot. Kan hier allemaal! Het was een rit vol met haarspeldbochten (in het Engels echt hairpin!), dus een beetje misselijk aan het eind. Maar aankomst was goed, en Kochi was leuk. Fiets gehuurd, naar een Kathakali show geweest (show met geschminkte mannetjes die zonder praten een verhaal uit proberen te beelden.. Ja, proberen...), Dutch Palace gezien (niks NL's aan), en bier gehaald. En dat is elke keer weer een leuk iets, aangezien ik altijd voor mag en ik van alle kanten wordt aangekeken. Prachtig!
Volgende plaatsje, Allepey! We hebben daar twee nachten op een houseboat gezeten en door de backwaters gevaren. En nu moet ik dan even uitleggen wat het is, en dat is moeilijk. Het komt er op neer dat we twee dagen op een boot hebben gezeten met een eigen kok en kapitein, en door dorpjes op het water zijn gevaren. Overal kleine smalletje waterwegen, met palmbomen, bootjes, spelende kinderen, vrouwen die aan het wassen zijn, mannen die met met elkaar een sigaretje aan het roken zijn, vogels, vissen... Van alles! Twee dagen lang alleen maar rust, weinig mensen, beetje zwemmen, bootjes, water, biertje, relaxed... Rust in India, een bijzonder iets hier, aangezien je op het vaste land minimaal twee keer per dag bijna wordt aangereden, om de twee seconden een toeter hoort, koeien op straat, etc. Genieten dus, dubbel en dwars! Het was echt een ervaring, een van de mooiste en meest indrukwekkende dingen die ik in India heb gedaan.
Van het rustige en relaxte Allepey zijn we naar het iets meer hectische Kumily gegaan. Daar hebben we een theefabriek gezocht. Wat een geur! Je ruikt de thee al gelijk als je binnen komt. Maar wat een proces is het voordat het daadwerkelijk thee is! Leuk om gezien te hebben. De vrouwen die daar de thee plukken verdienen geen reet. Per dag moeten ze minimaal zoveel kilo theebladeren inleveren voor een echt belachelijk laag bedrag. Heel raar, dat die vrouwen helemaal niks verdienen, en wij maar lekker thee drinken... We hebben ze wel aan het werk gezien, en ze wilden wel een praatje met ons maken. Ook maar een foto en een filmpje gemaakt, en als dank een pakje kauwgom gegeven. Want ze vragen natuurlijk wel 'a gift, any gift' voor het maken van de foto! Zij blij, wij blij.
Verder zijn we nog naar een spice garden geweest. Super mooi! Allemaal verschillende kruiden, bomen, planten, bloemen etc. Het rook er naar kaneel, bloemen en nog meer geuren. Leuk!
Het doel om naar Kumily te gaan was om naar het Wildlife Park te gaan daar. Dus, wekker om kwart over 5 en gaan met die banaan! Myrna ging voor de Indiase prijs naar binnen (10 rupee) en ik voor de foreigner prijs (250 rupee). Mooi is dat, scheelt toch kosten! De eerste boot ging om half acht, dus wij zaten paraat. Van gidsen, de Lonely Planet en andere mensen gehoord dat we olifanten konden spotten, vogels, bizons... Maar, helaas pindakaas. Veel vogels gezien en een bizon, maar geen olifanten. Na de boot gingen we ontbijten, en nu snap ik waar de uitdrukking 'brutale apen' vandaan komt, want ze zijn echt brutaal! Ik had mijn broodje met ei, en een aap komt op me af gerend en grist een broodje van mijn bord weg! Wat een brutale aap..
Na de boot wilden we een wandeling doen, en moesten daarvoor terug naar de ingang. Daar bleek dat het allemaal wat tegen viel, dus geen wandeling gedaan. Helaas, niet echt bijzondere wilde beesten gezien.
Om mezelf te troosten van het tegenvallende Wildlife Park zijn we naar Varkala gegaan, een heerlijk stadje aan het strand. Over wat ik daar heb gedaan kan ik kort zijn: vrij weinig. In ons guesthouse hadden we een huisvriend, Thomas, die zelf ook een guesthouse had. Hij zat altijd bij ons (gezellig he) en ik had zijn telefoon gefixt en hij nam ons mee, achter op zijn motor, naar een plek waar de zee in een meer stroomt. Het was zijn eerste rit met drie personen op de motor (voor alles moet een eerste keer zijn) en voor mij voelde het als een dodenrit. Voor alles moet een eerste keer zijn.. Maar het was de moeite waard, het was echt heel erg mooi! Op de terugweg voelde het wat beter en ik ben still alive ;)
Een paar dagen strand dus. Heerlijk! Ben zelfs nog wat bruiner geworden, niet te geloven!! Het voelde eigenlijk als in GOA, heerlijk relaxen op het strand! Een soort GOA deel 2.
Na het strand naar Kanyakumari met de trein, het zuidelijkste puntje van India, waar verschillende oceanen samen komen. Er is daar een klein eilandje in het water waar een beeld staat, en wat heilig is. Je kon er heen met de ferry en wij gingen netjes in de rij. Maar netjes in de rij bestaat hier niet. Van alle kanten kreeg ik ellebogen in mijn zij (ze zijn hier natuurlijk vrij klein) van vrouwen, en maar voordringen en voordringen.. Hele groepen probeerden tegelijk DOOR mij te komen, maar ze hadden niet door dat dat dus niet lukt. Ik wel, maar ik kon niks.. Een ervaring dus, want voordringen is iets wat hier in de cultuur zit. Iedereen doet het, overal. That's life!
Op naar Puducherry, het stukje Frankrijk in India. Het leek alsof ik ergens in Europa was, door de bouwstijl, het strand, de mensen.. Maar als je dan weer de hoek om ging bevond ik me weer in India (koeien, rickshaws, toeters, mannetjes...). Raar! Maar wel een leuke stad. Er was een botanical garden waar ik echt rare beesten heb gezien. Vies! We hadden een ashram als guesthouse (nou ja, een beetje een veredelde ashram) wat betekende dat we geen alcohol mochten, niet mochten roken en om half elf 's avonds binnen moesten zijn. Bijzonder... Ze hadden niet gezegd dat we ergens anders geen alcohol mochten hebben, dus wij bevonden ons vaak buiten de hekken! Puducherry was de plek waar ik me realiseerde dat ik echt bijna naar NL kom. En dat is raar. De afgelopen drie maanden heb ik zoveel gezien, meegemaakt en beleefd, dat het raar is dat ik straks weer in de Westerse wereld ben. Dat is echt een raar idee.
Maar, zover is het nog niet natuurlijk. Gister zijn we beland in Mamallapuram, onze eindbestemming. Het is hier vooral heel warm. Sinds lange tijd loop ik dan ook dagelijks met een 'zweetdoekje' om het druppelende zweet van mijn voorhoofd af te vegen. Je wilt het doekje ook niet zien, want die is VIES! Maar naast de warmte is het vooral relaxed. Weinig toeristen (off season), vrij rustig stadje en te warm om veel de doen, dus we doen ook: vrij weinig. Heerlijk! Wel zijn we gister gaan pinnen, en dat was een avontuur van drie uur, omdat alle pinautomanten leeg waren of het gewoonweg niet deden. Drie uur lang geld zoeken.. Dat kan ook alleen maar in India. Maar Mammallapuram biedt meer, gister hebben we een krokodillenboerderij-achtig iets bezocht, en dat was leuk, wat een indrukwekkende beesten! Morgen gaan we een fiets huren (pffff ik zweet nu al!) en voor de rest beetje shoppen en relaxen.
En dan, over een paar dagen naar huis. Ja, dat is de bedoeling! Het zou zomaar kunnen gebeuren dat we hier nog een week vast zitten door de aswolk boven Europa. Er is al een plan B: relaxen op de Andaman eilanden, wachten tot de aswolk weer weg is. Dus: wellicht tot ergens in april, maar het zou dus zomaar kunnen dat ik er pas in mei ben!
Hasta la Pasta!
-
18 April 2010 - 10:08
Bart:
Zo te lezen heb je nog helemaal geen zin om terug te gaan. En das mooi ook natuurlijk nu.
Geniet er nog van! -
18 April 2010 - 10:15
Laurens :
Wel terug komen din!
x -
18 April 2010 - 10:49
Agatha:
Geniet er nog maar van die laatste dagen/week/?
Fijne reis terug en hopelijk schijnt hier dan ook nog steeds het zonnetje zodat je sneller weer gewend bent hier in Nederland
groetjes -
18 April 2010 - 10:54
:
Woei!
Andaman eilanden! Klinkt goed! Ik ga met je mee!
Dag schat! Heb van je genoten. -
18 April 2010 - 19:00
Mama:
Ik dacht bij houseboat iets heel anders, een boot vol hakkende mensen in Aussies. -
18 April 2010 - 20:16
Tietttt:
ja leuk leuk, en nu terugkomen! -
18 April 2010 - 22:58
Vakantieman:
Op naar je volgende reis! -
19 April 2010 - 13:48
Zus:
Geniet van je laatste paar daagjes relaxen...en hopelijk tot zaterdag dan! En anders geniet je nog maar even op die eilanden...
XxX -
19 April 2010 - 16:18
De Ouwe:
Zaterdag??? Ik dacht dat je donderdag terug was?? (tenminste, de aswolk!!). Overigens, je zou best weleens een jas nodig hebben, want donderdag s het 10-11 graden! (boven nul, dat wel). Mocht je vast komen te zitten, ben je in ieder geval goedkoop uit. Goede reis. -
19 April 2010 - 19:47
Cynthia:
Suzy Q, ben blij dat je er bijna weer bent! Heb behoefte aan verhalen horen en vertellen... hihi...;-)
Tot gauw!
X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
