India: een haat/liefde verhouding

Namaste!

Jawel, terug in NL en dat zonder vertraging! Wat een geluk, we hebben mensen ontmoet die al vijf dagen aan het wachten waren, maar wij konden hup, zo de lucht in. Het was wel gekkenhuis op het vliegveld van Delhi, maar.. we zijn er!

India... waarom India? Een vraag die me veel is gesteld, en de eerste zin die in mijn dagboek staat. Het antwoord? Why not?! Een van mijn favoriete zinnen die ik heb geleerd in India, een zin dat overal een antwoord op is.

India... het land van heel veel contrasten, kleuren, mensen, verkeer, eten en meer. Eten is nooit ver weg, daar hou ik van!

Maar, India in het geheel. Tja, een haat/liefde verhouding. Drie maanden lang was ik in een cultuur die ver verwijderd is van de Westerse wereld. Niks is hetzelfde, alles is bijzonder.

Waarom haat?
Waarom haat... het klinkt gelijk zo negatief, maar zo bedoel ik het niet altijd. Het is meer dat alles anders is, minder fijn, of wel gewoon stom.
- mannen! Mannen raken me aan, mannen staren me aan, mannen maken foto's.. mannen zijn gewoon stom. Niet allemaal overigens, ook heel veel leuke ontmoet.
- starende blikken. Niet alleen de mannen, maar vrouwen en kinderen doen net zo hard mee. In Westerse landen wordt kinderen geleerd om niet te staren of te wijzen. Hier worden kinderen door hun ouders op de schouder getikt om vervolgens naar mij te wijzen en 'gora' te zeggen, Hindi woord voor wit persoon. En dan vervolgens staren, met de hele familie.
- foto's maken. Oke, in het begin was het grappig als mensen het netjes vroegen, maar na een maand was ik daar wel klaar mee. Ongevraagd foto's maken ben ik niet van gediend, en dat heb ik mensen ook duidelijk laten weten. Zo!
- honden. Ik denk dat iedereen wel van mij weet dat ik het niet zo heb op honden. In India helemaal niet. Ze zijn vals, gemeen en vies. Ik heb verschillende verhalen gehoord van mensen die waren gebeten door een hond, en dat is niet fijn. Ik hou niet van honden, niet in India, maar ook niet in Nederland!
- kakkerlakken en andere insecten. Ieh! Ik heb heel veel vieze insecten gezien, gevoeld en gehoord. Mijn god, wat heb je toch veel vieze dieren. Muggen waren vervelend, ze zaten overal. Kakkerlakken ook gezien, niet zo veel gelukkig. Tijdens een busreis een kakkerlak met plakband vastgeplakt op de stoel voor me, die zal er misschien nog wel zitten....
- klimaat. Tja, ik blijf een echte Hollander.. In het noorden was het echt onwijs koud, in het zuiden echt onwijs warm. Het is niet echt haat, en ik wist van tevoren dat ik tegen het seizoen zou in reizen, maar het was wel echt koud en warm! En wat is het nu weer koud in Nederland zeg! Vanuit 40 graden naar ongeveer 11 graden.. Poeh!

Waarom liefde?
Liefde.. Ik hou van India. Het land is nergens hetzelfde, soms bevind je je in Europa, soms echt gewoon in India. Het is vooral een bijzonder land.
- landschappen. Ik heb sneeuw, regen, zon, bergen, strand en heel veel groen gezien. Het noorden verschilt echt met het zuiden qua landschappen. Alles is wel echt super mooi, als je de viezigheid weg haalt (iedereen gooit al het afval op straat, overal ligt dus plastic).
- gezelligheid. Op elk moment van de dag zijn er mensen op straat. Iedereen maakt een praatje met je, in de bus zet altijd wel iemand muziek op vanaf zijn mobiel, en hoe arm iemand ook is, er kan altijd wel een lach vanaf. Meerdere keren meegemaakt dat iemand mij zag, verbaasd was dat ze een wit iemand zagen, naar me zwaaien, ik zwaai terug en er verschijnt een glimlach op het gezicht! Prachtig!
- bussen. Bussen zijn mooi in India. Meestal is het een oud, gaar ding die op zijn einde is (daarom waarschijnlijk ook die keer dat ik tijdens een rit twee keer van bus heb moeten wisselen, omdat de bus er mee op hield). Soms waren het ook mooie nieuwe bussen, met airco! Zo'n beetje 1/3 van onze tijd daar hebben we in een bus of trein gezeten.. Unbelievable!
- goedkoop. Alles is goedkoop in India. Ondanks dat ik natuurlijk vaak genoeg ben opgelicht omdat ik een toerist ben, blijft het goedkoop. Elke dag uit eten natuurlijk, dat kost daar voor twee personen toch wel 1.50 euro per diner! En dan toch nog op alles afdingen. Alles, zelfs water!
- everything is possible. Een andere one-liner uit India. Je wilt iets hebben, vragen, kopen maar het lukt even niet. Why not? Everything is possible!
- auto's. In veel auto's hebben we niet gezeten, maar wel gezien natuurlijk. Als auto's achteruit reden werd er altijd een muziekje afgespeeld. Van Für Elise tot gewone piepjes, prachtig!
- eten! Mjammie Eten is nooit ver weg in India, en echt goed Indiaas eten is echt super lekker. Echt heel erg lekker! Ik heb zal zo'n 20 kilo rijst hebben gegeten in de afgelopen drie maanden. Oooh wat is het eten daar lekker! Fijn!
- fruit. Het fruit is zo lekker zoet daar, het valt in Nederland echt heel erg tegen.
- van alles winkeltjes. Overal zie je kraampjes met spullen, en ze hebben er alles. Zo niet, dan halen ze het wel ergens voor je vandaan. Van water tot sigaretten, van bananen tot pennen, alles! Heel handig.

En natuurlijk zijn er nog veel meer dingen te vertellen.. Het houdt niet op.

Mijn hoogtepunten
In drie maanden beleef je heel wat hoogtepunten. Maar het meest bijgebleven zijn:
- Taj Mahal. Wow, wat een ervaring om daar te zijn. Groot, mooi, wit, massaal, prachtig!
- Houseboat. Op een bootje door geweldige wateren met overal palmbomen, rust en vogels.
- Kameelsafari in de woestijn. Overal zand, waar je ook kijkt. Kamelen die ruften laten. Zonsopgangen en zonsondergangen. Desert cold beer.
- Varanasi. Aan de ene kant luguber, aan de andere kant bijzonder om mee te maken hoe een crematie daar gaat. Lichaam op de houtstapel, vuurtje er onder en hup, de fik er in. Ho, een been valt er af. Geen probleem, gewoon met twee takken er weer op leggen..

Trots
Ja, trots! Drie maanden India is niet niks. Ik heb het land steeds meer moeten waarderen, wennen aan dingen en accepteren. De laatste paar weken werden steeds zwaarder, het einde is in zicht en ik wist dat ik nog duizend keer werd aangekeken of dat er ongevraagd foto's werden gemaakt. Maar de drie maanden heb ik 'overleefd' en daar ben ik best trots op.
Dat ik naar Triund ben geklommen, de berg vrij in het begin, vind ik ook echt een overwinning. Het was zwaar. Heel zwaar. Zonder goede schoenen 1100 meter omhoog is niet niks. Maar ik heb het gedaan!
En alleen de bus pakken. In Nederland heel normaal, in India net even iets spannender. Helemaal als je tijdens die busrit twee keer een ongeluk krijgt. Spannend!

Ook een ervaring: wc's
Ik heb echt veel verschillende wc's bezocht. Soms gewone wc's, soms Indian style wc's (gat in de grond), en soms net een ander soort wc: bosjes, in de zee, woestijn, achter de bus, theeplantage (tja, als de nood hoog is..). Ze gebruiken in India ook geen wc-papier, dus dat moesten we zelf kopen. En als er dan ergens wc papier was, dan namen we iets extra mee en stopten we in onze tas. Zuinig!

En nu dus weer in het koude kikkerlandje. Alles moet nog even een plaatsje krijgen. Het zit nog in mijn hoofd en het is moeilijk om drie maanden zo maar te omschrijven. Een ervaring, dat is het zeker. Een prachtig land, maar wel met een gebruiksaanwijzing. En vooral.. een bijzonder land.

Ik vond het super leuk om reacties, sms-jes en mailtjes te krijgen. Bedankt!

India... Incredible India!