De stad van Shiva
Door: Suzanne
Blijf op de hoogte en volg Suzanne
15 Februari 2010 | India, Vāranāsi
Namaste!
Varanasi, stad van Shiva, stad van viezigheid en de stad van dode mensen verbranden bij het water. Klinkt goed he? Vanuit Rishikesh zijn we via Haridwar met de nachttrein hier gekomen. Je moet alles een keer geprobeerd hebben, maar deze treinrit was niet heel comfortabel. Wat Facts & Numbers over de 13 uur durende treinrit (wat uiteraard uiteindelijk 15 en een half uur heeft geduurd..).
- de treinrit duurde in totaal 15.5 uur
- we hebben 776 km gereisd
- de trein was lang, de ruimte voor jezelf bleek beperkt tot ongeveer 1.5 m2
- op 10m2 waren er 8 bedden
- op die 1.5m2 lagen ook je 2 tassen (groot en klein)
- 2 sloten om je backpack om je spullen te beschermen
- 7 muggensteken
- overal waar je keek waren MANNEN
- Myrna en ik waren de enige twee vrouwen
- de hele tijd minstens 18 starende ogen
- ik was eigenlijk de enige blanke
- ontelbare (en onverklaarbare) stops
Bovendien ook veel snurkende mannen, maar het geluid van de trein was erger dus 'slapen' ging wel ok.
Ken je de wc's die de NS in de treinen heeft? Neem dat in gedachte, denk dat de smerigheid 100 keer erger is en nog kom je niet dichtbij de werkelijkheid. VIES!! Overal poep en pis. Bah! Gelukkig duurde de treinreis maar 15.5 uur... Zucht..
Maar, we hebben het overleefd en het was te doen. Op het station stond een mannetje van het guesthouse te wachten en na een douche (weer warm, jeej!) was het allemaal wel weer ok. Wel vroeg gaan slapen, want ik was echt gebroken. Heel lekker slaap je toch niet.. De volgende dag hebben we een tempeltour gedaan. Kon je regelen via het guesthouse en had je de middag een eigen guide en rickshaw. Prima! We hebben ongeveer 4 of 5 tempels gezien en daarna werden we naar een moslimbuurt gebracht waar ze zijde maken. Uiteindelijk ook bij een mannetje terecht gekomen die zijn hele winkel aan ons liet zien. Myrna werd natuurlijk gelijk verliefd op de hele collectie en ik moest haar behoeden voor het kopen van iets, maar dat is niet gelukt. Maar, het is een mooie sjaal (echt 100% zijde... zegt hij).
Maar, Varanasi.... stad van het verbranden van mensen op een soort brandstapel naast de Ganges... Indrukwekkend! Mensen komen naar Varanasi om hier te sterven en dus zo gecremeerd te worden. Dit doen ze omdat ze niet gereincarneerd willen worden. Als je dan overleden bent, dan wordt je op een bamboe-bed naar de rivier gedragen. Daar gaat de oudste zoon het vuur aansteken. Vrouwen mogen overigens er niet bij zijn. Heeft iets te maken met het huilen wat ze doen, weet niet meer precies. Er blijft wel een laken over de overledene liggen dus een gezicht zie je verder niet. Als het vuur dan aan is gaat het vuur steeds sneller en sneller. Na een tijdje was er al een flink stuk aan het branden, maar aan de rechterkant waren nog twee onderbenen en twee voeten duidelijk zichtbaar... Die werden later met twee stokken opgepakt en boven op het vuur gegooid. Heel luguber..
Na het verbranden gooien ze het as in de Ganges. En dat is vet bizar.. Want, ze pissen in de Ganges en ze gooien er as in, maar, ze drinken het water ook, wassen zichzelf en wassen hun kleren er in... Vet bizar en vies. Ongelooflijk dat dit het leven van mensen hier is...
Elke avond hebben ze hier een ceremonie aan het water om goden te aanbidden. Heel uitgebreid en het lijkt alsof heel Varanasi hier naar toe komt, zo druk! Maar wel heel leuk om te zien. Het zijn een stuk of zeven jonge Indiase mannen die met allerlei wierook, kaarsen en weet ik het zingen en 'dansjes' doen. We hebben hier bijna een uur naar staan kijken, heel bijzonder. Daarna gingen we terug naar het guesthouse omdat er 's avonds een concert zou zijn. Toen we terug waren bleek dat het de volgende avond zou zijn, dus hadden we de optie om een bhang lassi te gaan drinken. Dus, dat hebben we ook gedaan! Een gewone lassi is een soort yoghurtdrink, Je hebt gewone, zure, zoete of met een fruitsmaakje. Een bhang lassi een is lassi met daarin marihuana... Nog nooit van mijn leven heb ik wiet hasj of zoiets op, dus ik was benieuwd... Varanasi is de enige stad waar het legaal gedronken mag worden, omdat het de stad van Shiva is en dit zijn lievelingsdrankje was. En ik snap waarom! Een paar gasten uit het guesthouse, die daar werken, deden mee met de bhang lassi. Geweldig! Na een half uurtje zou je iets gaan voelen. We gingen gewoon kaarten, niks aan de hand. Maar daarna voelde je het wel ja.. Het voelde een beetje als dronken worden, maar dan net iets anders omdat je het gevoel hebt alsof je in een achtbaan zit, de G krachten voel je. Maar ik moest ontzettend hard lachen om het feit dat Myrna een tosti aan het eten was (zij kreeg honger van de lassi, ik moest heel hard lachen van de lassi) en ze ketchup ging pakken. Ze had niet door dat het deksel er nog op zat en het daarom wel erg moeilijk ging om ketchup op haar bord te krijgen.. Pas na 5 minuten kon ik haar pas vertellen wat er aan de hand was, en dat terwijl het niet eens grappig was, maar ik had de grootste lol! Daarna zakte het wat weg en dan is het ook niet meer heel boeiend, kon alleen maar voor me uit staren en mijn benen waren echt heel zwaar.. Maar ik ging slapen en de volgende dag is er niks aan het handje. Wat dat betreft beter dan alcohol dus... ;) Leuk om een keer geprobeerd te hebben (als je in Varanasi bent geweest zonder een bhang lassi te hebben gedronken hoor je er niet bij) maar een keer is genoeg.
We hebben ondertussen ook een plan gemaakt over onze bestemmingen, hoe we deze afstanden gaan afleggen en in welke volgorde. Als het goed is vertrekken we morgenavond richting Agra, met de nachttrein. Dan gaan we daar de Taj Mahal zien en daarna richting Rajasthan. We zien wel hoe lang we overal blijven en waar we terecht komen.
Tot de volgende post!
X
Varanasi, stad van Shiva, stad van viezigheid en de stad van dode mensen verbranden bij het water. Klinkt goed he? Vanuit Rishikesh zijn we via Haridwar met de nachttrein hier gekomen. Je moet alles een keer geprobeerd hebben, maar deze treinrit was niet heel comfortabel. Wat Facts & Numbers over de 13 uur durende treinrit (wat uiteraard uiteindelijk 15 en een half uur heeft geduurd..).
- de treinrit duurde in totaal 15.5 uur
- we hebben 776 km gereisd
- de trein was lang, de ruimte voor jezelf bleek beperkt tot ongeveer 1.5 m2
- op 10m2 waren er 8 bedden
- op die 1.5m2 lagen ook je 2 tassen (groot en klein)
- 2 sloten om je backpack om je spullen te beschermen
- 7 muggensteken
- overal waar je keek waren MANNEN
- Myrna en ik waren de enige twee vrouwen
- de hele tijd minstens 18 starende ogen
- ik was eigenlijk de enige blanke
- ontelbare (en onverklaarbare) stops
Bovendien ook veel snurkende mannen, maar het geluid van de trein was erger dus 'slapen' ging wel ok.
Ken je de wc's die de NS in de treinen heeft? Neem dat in gedachte, denk dat de smerigheid 100 keer erger is en nog kom je niet dichtbij de werkelijkheid. VIES!! Overal poep en pis. Bah! Gelukkig duurde de treinreis maar 15.5 uur... Zucht..
Maar, we hebben het overleefd en het was te doen. Op het station stond een mannetje van het guesthouse te wachten en na een douche (weer warm, jeej!) was het allemaal wel weer ok. Wel vroeg gaan slapen, want ik was echt gebroken. Heel lekker slaap je toch niet.. De volgende dag hebben we een tempeltour gedaan. Kon je regelen via het guesthouse en had je de middag een eigen guide en rickshaw. Prima! We hebben ongeveer 4 of 5 tempels gezien en daarna werden we naar een moslimbuurt gebracht waar ze zijde maken. Uiteindelijk ook bij een mannetje terecht gekomen die zijn hele winkel aan ons liet zien. Myrna werd natuurlijk gelijk verliefd op de hele collectie en ik moest haar behoeden voor het kopen van iets, maar dat is niet gelukt. Maar, het is een mooie sjaal (echt 100% zijde... zegt hij).
Maar, Varanasi.... stad van het verbranden van mensen op een soort brandstapel naast de Ganges... Indrukwekkend! Mensen komen naar Varanasi om hier te sterven en dus zo gecremeerd te worden. Dit doen ze omdat ze niet gereincarneerd willen worden. Als je dan overleden bent, dan wordt je op een bamboe-bed naar de rivier gedragen. Daar gaat de oudste zoon het vuur aansteken. Vrouwen mogen overigens er niet bij zijn. Heeft iets te maken met het huilen wat ze doen, weet niet meer precies. Er blijft wel een laken over de overledene liggen dus een gezicht zie je verder niet. Als het vuur dan aan is gaat het vuur steeds sneller en sneller. Na een tijdje was er al een flink stuk aan het branden, maar aan de rechterkant waren nog twee onderbenen en twee voeten duidelijk zichtbaar... Die werden later met twee stokken opgepakt en boven op het vuur gegooid. Heel luguber..
Na het verbranden gooien ze het as in de Ganges. En dat is vet bizar.. Want, ze pissen in de Ganges en ze gooien er as in, maar, ze drinken het water ook, wassen zichzelf en wassen hun kleren er in... Vet bizar en vies. Ongelooflijk dat dit het leven van mensen hier is...
Elke avond hebben ze hier een ceremonie aan het water om goden te aanbidden. Heel uitgebreid en het lijkt alsof heel Varanasi hier naar toe komt, zo druk! Maar wel heel leuk om te zien. Het zijn een stuk of zeven jonge Indiase mannen die met allerlei wierook, kaarsen en weet ik het zingen en 'dansjes' doen. We hebben hier bijna een uur naar staan kijken, heel bijzonder. Daarna gingen we terug naar het guesthouse omdat er 's avonds een concert zou zijn. Toen we terug waren bleek dat het de volgende avond zou zijn, dus hadden we de optie om een bhang lassi te gaan drinken. Dus, dat hebben we ook gedaan! Een gewone lassi is een soort yoghurtdrink, Je hebt gewone, zure, zoete of met een fruitsmaakje. Een bhang lassi een is lassi met daarin marihuana... Nog nooit van mijn leven heb ik wiet hasj of zoiets op, dus ik was benieuwd... Varanasi is de enige stad waar het legaal gedronken mag worden, omdat het de stad van Shiva is en dit zijn lievelingsdrankje was. En ik snap waarom! Een paar gasten uit het guesthouse, die daar werken, deden mee met de bhang lassi. Geweldig! Na een half uurtje zou je iets gaan voelen. We gingen gewoon kaarten, niks aan de hand. Maar daarna voelde je het wel ja.. Het voelde een beetje als dronken worden, maar dan net iets anders omdat je het gevoel hebt alsof je in een achtbaan zit, de G krachten voel je. Maar ik moest ontzettend hard lachen om het feit dat Myrna een tosti aan het eten was (zij kreeg honger van de lassi, ik moest heel hard lachen van de lassi) en ze ketchup ging pakken. Ze had niet door dat het deksel er nog op zat en het daarom wel erg moeilijk ging om ketchup op haar bord te krijgen.. Pas na 5 minuten kon ik haar pas vertellen wat er aan de hand was, en dat terwijl het niet eens grappig was, maar ik had de grootste lol! Daarna zakte het wat weg en dan is het ook niet meer heel boeiend, kon alleen maar voor me uit staren en mijn benen waren echt heel zwaar.. Maar ik ging slapen en de volgende dag is er niks aan het handje. Wat dat betreft beter dan alcohol dus... ;) Leuk om een keer geprobeerd te hebben (als je in Varanasi bent geweest zonder een bhang lassi te hebben gedronken hoor je er niet bij) maar een keer is genoeg.
We hebben ondertussen ook een plan gemaakt over onze bestemmingen, hoe we deze afstanden gaan afleggen en in welke volgorde. Als het goed is vertrekken we morgenavond richting Agra, met de nachttrein. Dan gaan we daar de Taj Mahal zien en daarna richting Rajasthan. We zien wel hoe lang we overal blijven en waar we terecht komen.
Tot de volgende post!
X
-
15 Februari 2010 - 11:17
Judith Versteegh:
Ik dacht lekker jou verhaaltje lezen tijdens mijn lunch....mmm niet echt heel smakelijk!! maar toch ook wel weer erg leuk om te lezen!!
xx -
15 Februari 2010 - 11:38
Laurens :
Wat een bizar land zeg. Begrafenisonderneming in India is niet echt een optie... -
15 Februari 2010 - 12:21
Myrna:
Je bent zelf een Bhanglassi!!!
-
15 Februari 2010 - 12:21
Bindert:
Erg leuk en goor verhaal weer..wist al dat India ongeveer t goorste land ever was maar jij bevestigt het maar weer eens te meer.. -
15 Februari 2010 - 17:18
Zus:
hahahaha een stonede Suus...jammer om dat niet live mee te maken :-)
Fijn dat jullie niks van de aanslag gemerkt hebben...maar doe voorzichtig!
XxX -
15 Februari 2010 - 18:43
Tiet:
Begravenisonderneming Jacobs bv (en zonen haha). Is ook operatief aan de Waal. :)
Klinkt allemaal vreselijk en vreselijk en vreselijk maar leuk voor jou!! enjoy! -
16 Februari 2010 - 10:11
Merel:
Nou jij kan inderdaad altijd van die smakelijke verhalen vertellen! hahah ik hoor het je zo zeggen!
Wazig trouwens zo'n bhang lassie! hahah..
Succes! kus
-
17 Februari 2010 - 10:05
Kimmie:
hey suz.
wie had dat ooit gedacht, suz nog eens aan de drugs....
ondertussen hebben wij hier net de carnaval erop zitten!
was weer leuk. en ook af en toe ranzige wc's maar vast niet zo erg als daar.
kus kimmie -
17 Februari 2010 - 15:37
Mama:
Dus nu is mijn dochter ook al aan de drugs, leuk hoor! -
21 Februari 2010 - 19:37
Mignon:
Overal mannen? Misschien moet ik ook maar even daar heen! -
22 Februari 2010 - 07:47
Lotte:
Ha Suus en Myrna,
Alle verhalen zijn zo herkenbaar! Echt vet!! Heel veel plezier nog en pas op met de Taj Mahal swaffelen:) en ook daar gaat iedereen je fotograferen....
Liefs -
24 Februari 2010 - 12:22
Dennis:
Heuj zusje,
Leuk om weer te lezen wat je allemaal uitvreet daar! Zou je wat bhang lassi's voor mij kunnen meenemen? Ben wel benieuwd eigenlijk :)
Heb je m'n sms'jes trouwens nog gehad?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
